एकदंत गणेश स्तोत्र
भगवान एकदंत गणेश के स्तोत्र अत्यंत
ही दुर्लभ है। इसके नित्य पाठ करने से असाध्य रोगों से मुक्ति मिलाता है व सर्वत्र
विजय की प्राप्ति के साथ सभी मनोकामना पूर्ण होता है। यहाँ भगवान एकदंत की
एकदंतगणेशस्तोत्र के आलावा एकदन्तशरणागतिस्तोत्रम् एकदन्तस्तुति भी दिया जा रहा है।
एकदंतगणेशस्तोत्रम्
श्रीगणेशाय नमः ।
मदासुरं सुशान्तं वै दृष्ट्वा
विष्णुमुखाः सुराः ।
भृग्वादयश्च मुनय एकदन्तं समाययुः ॥
१॥
प्रणम्य तं प्रपूज्यादौ पुनस्तं
नेमुरादरात् ।
तुष्टुवुर्हर्षसंयुक्ता एकदन्तं
गणेश्वरम् ॥ २॥
देवर्षय ऊचुः
सदात्मरूपं सकलादि-भूतममायिनं
सोऽहमचिन्त्यबोधम् ।
अनादि-मध्यान्त-विहीनमेकं तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ ३॥
अनन्त-चिद्रूप-मयं गणेशं
ह्यभेद-भेदादि-विहीनमाद्यम् ।
हृदि प्रकाशस्य धरं स्वधीस्थं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ४॥
विश्वादिभूतं हृदि योगिनां वै
प्रत्यक्षरूपेण विभान्तमेकम् ।
सदा निरालम्ब-समाधिगम्यं तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ ५॥
स्वबिम्बभावेन विलासयुक्तं
बिन्दुस्वरूपा रचिता स्वमाया ।
तस्यां स्ववीर्यं प्रददाति यो वै
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ६॥
त्वदीय-वीर्येण समर्थभूता माया तया
संरचितं च विश्वम् ।
नादात्मकं ह्यात्मतया प्रतीतं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ७॥
त्वदीय-सत्ताधरमेकदन्तं गणेशमेकं
त्रयबोधितारम् ।
सेवन्त आपुस्तमजं
त्रिसंस्थास्तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ८॥
ततस्त्वया प्रेरित एव
नादस्तेनेदमेवं रचितं जगद्वै ।
आनन्दरूपं समभावसंस्थं तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ ९॥
तदेव विश्वं कृपया तवैव
सम्भूतमाद्यं तमसा विभातम् ।
अनेकरूपं ह्यजमेकभूतं तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ १०॥
ततस्त्वया प्रेरितमेव तेन सृष्टं
सुसूक्ष्मं जगदेकसंस्थम् ।
सत्त्वात्मकं श्वेतमनन्तमाद्यं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ११॥
तदेव स्वप्नं तपसा गणेशं
संसिद्धिरूपं विविधं वभूव ।
सदेकरूपं कृपया तवाऽपि तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ १२॥
सम्प्रेरितं तच्च त्वया हृदिस्थं
तथा सुसृष्टं जगदंशरूपम् ।
तेनैव जाग्रन्मयमप्रमेयं तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ १३॥
जाग्रत्स्वरूपं रजसा विभातं
विलोकितं तत्कृपया यदैव ।
तदा विभिन्नं भवदेकरूपं तमेकदन्तं शरणं
व्रजामः ॥ १४॥
एवं च सृष्ट्वा
प्रकृतिस्वभावात्तदन्तरे त्वं च विभासि नित्यम् ।
बुद्धिप्रदाता गणनाथ एकस्तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ १५॥
त्वदाज्ञया भान्ति ग्रहाश्च सर्वे
नक्षत्ररूपाणि विभान्ति खे वै ।
आधारहीनानि त्वया धृतानि तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ १६॥
त्वदाज्ञया सृष्टिकरो विधाता
त्वदाज्ञया पालक एव विष्णुः ।
त्वदाज्ञया संहरको हरोऽपि तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ १७॥
यदाज्ञया भूर्जलमध्यसंस्था
यदाज्ञयाऽपः प्रवहन्ति नद्यः ।
सीमां सदा रक्षति वै
समुद्रस्तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १८॥
यदाज्ञया देवगणो दिविस्थो ददाति वै
कर्मफलानि नित्यम् ।
यदाज्ञया शैलगणोऽचलो वै तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ १९॥
यदाज्ञया शेष इलाधरो वै यदाज्ञया
मोहप्रदश्च कामः ।
यदाज्ञया कालधरोऽर्यमा च तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ २०॥
यदाज्ञया वाति विभाति
वायुर्यदाज्ञयाऽग्निर्जठरादिसंस्थः ।
यदाज्ञया वै सचराऽचरं च तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ २१॥
सर्वान्तरे संस्थितमेकगूढं यदाज्ञया
सर्वमिदं विभाति ।
अनन्तरूपं हृदि बोधकं वै तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ २२॥
यं योगिनो योगबलेन साध्यं कुर्वन्ति
तं कः स्तवनेन स्तौति ।
अतः प्रणामेन सुसिद्धिदोऽस्तु
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ २३॥
गृत्समद उवाच
एवं स्तुत्वा च प्रह्लाद देवाः
समुनयश्च वै ।
तूष्णीं भावं प्रपद्यैव
ननृतुर्हर्षसंयुताः ॥ २४॥
स तानुवाच प्रीतात्मा ह्येकदन्तः
स्तवेन वै ।
जगाद तान् महाभागान् देवर्षीन्
भक्तवत्सलः ॥ २५॥
एकदन्त उवाच
प्रसन्नोऽस्मि च स्तोत्रेण सुराः
सर्षिगणाः किल ।
वृणुध्वं वरदोऽहं वो दास्यामि
मनसीप्सितम् ॥ २६॥
भवत्कृतं मदीयं वै स्तोत्रं
प्रीतिप्रदं मम ।
भविष्यति न सन्देहः
सर्वसिद्धिप्रदायकम् ॥ २७॥
यं यमिच्छति तं तं वै दास्यामि
स्तोत्रपाठतः ।
पुत्र-पौत्रादिकं सर्वं लभते
धन-धान्यकम् ॥ २८॥
गजाश्वादिकमत्यन्तं राज्यभोगं लभेद्
ध्रुवम् ।
भुक्तिं मुक्तिं च योगं वै लभते
शान्तिदायकम् ॥ २९॥
मारणोच्चाटनादीनि राज्यबन्धादिकं च
यत् ।
पठतां श्रृण्वतां नृणां भवेच्च
बन्धहीनता ॥ ३०॥
एकविंशतिवारं च
श्लोकांश्चैवैकविंशतिम् ।
पठते
नित्यमेवं च दिनानि त्वेकविंशतिम् ॥ ३१॥
न तस्य दुर्लभं किंचित् त्रिषु
लोकेषु वै भवेत् ।
असाध्यं साधयेन् मर्त्यः सर्वत्र
विजयी भवेत् ॥ ३२॥
नित्यं यः पठते स्तोत्रं ब्रह्मभूतः
स वै नरः ।
तस्य दर्शनतः सर्वे देवाः पूता
भवन्ति वै ॥ ३३॥
एवं तस्य वचः श्रुत्वा प्रहृष्टा
देवतर्षयः ।
ऊचुः करपुटाः सर्वे भक्तियुक्ता
गजाननम् ॥ ३४॥
॥ इति श्री एकदन्तस्तोत्रं
सम्पूर्णम् ॥
एकदन्तशरणागतिस्तोत्रम्
श्रीगणेशाय नमः ।
देवर्षय ऊचुः ।
सदात्मरूपं सकलादिभूतममायिनं
सोऽहमचिन्त्यबोधम् ।
अनादिमध्यान्तविहीनमेकं तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ १॥
अनन्तचिद्रूपमयं
गणेशमभेदभेदादिविहीनमाद्यम् ।
हृदि प्रकाशस्य धरं स्वधीस्थं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ २॥
समाधिसंस्थं हृदि योगिनां यं
प्रकाशरूपेण विभातमेतम् ।
सदा निरालम्बसमाधिगम्यं तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ ३॥
स्वबिम्बभावेन विलासयुक्तां
प्रत्यक्षमायां विविधस्वरूपाम् ।
स्ववीर्यकं तत्र ददाति यो वै
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ४॥
त्वदीयवीर्येण समर्थभूतस्वमायया
संरचितं च विश्वम् ।
तुरीयकं ह्यात्मप्रतीतिसंज्ञं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ५॥
स्वदीयसत्ताधरमेकदन्तं गुणेश्वरं यं
गुणबोधितारम् ।
भजन्तमत्यन्तमजं त्रिसंस्थं
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ ६॥
ततस्वया प्रेरितनादकेन
सुषुप्तिसंज्ञं रचितं जगद्वै ।
समानरूपं ह्युभयत्रसंस्थं तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ ७॥
तदेव विश्वं कृपया प्रभूतं
द्विभावमादौ तमसा विभान्तम् ।
अनेकरूपं च तथैकभूतं तमेकदन्तं शरणं
व्रजामः ॥ ८॥
ततस्त्वया प्रेरितकेन सृष्टं बभूव
सूक्ष्मं जगदेकसंस्थम् ।
सुसात्विकं स्वप्नमनन्तमाद्यं तमेकदन्तं
शरण व्रजामः ॥ ९॥
तदेव स्वप्नं तपसा गणेश सुसिद्धरूपं
विविधं बभूव ।
सदैकरूपं
कृपया च तेऽद्य तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १०॥
त्वदाज्ञया तेन त्वया हृदिस्थं तथा
सुसृष्टं जगदंशरूपम् ।
विभिन्नजाग्रन्मयमप्रमेयं तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ ११॥
तदेव जाग्रद्रजसा विभातं विलोकितं
त्वत्कृपया स्मृतेन ।
बभूव भिन्नं च सदैकरूपं तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ १२॥
सदेव सृष्ट्वा
प्रकृतिस्वभावात्तदन्तरे त्वं च विभासि नित्यम् ।
धियः प्रदाता गणनाथ एकस्तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ १३॥
त्वदाज्ञया भान्ति ग्रहाश्च
सर्वे प्रकाशरूपाणि विभान्ति खे वै ॥
भ्रमन्ति नित्यं
स्वविहारकार्यास्तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १४॥
त्वदाज्ञया सृष्टिकरो विधाता
त्वदाज्ञया पालक एव विष्णुः ।
त्वदाज्ञया संहरको हरोऽपि तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ १५॥
यदाज्ञया भूमिजलेऽत्र संस्थे
यदाज्ञयापः प्रवहन्ति नद्यः ।
स्वतीर्थसंस्थश्च कृतः
समुद्रस्तमेकदन्तं शरणं व्रजामः॥ १६॥
यदाज्ञया देवगणा दिविस्था ददन्ति वै
कर्मफलानि नित्यम् ।
यदाज्ञया शैलगणाः स्थिरा वै
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १७॥
यदाज्ञया शेषधराधरो वै यदाज्ञया
मोहप्रदश्च कामः ।
यदाज्ञया कालधरोऽर्यमा च तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ १८॥
यदाज्ञया वाति विभाति
वायुर्यदाज्ञयाग्निर्जठरादिसंस्थः ।
यदाज्ञयेदं
सचराचरं च तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ १९॥
यदन्तरे संस्थितमेकदन्तस्तदाज्ञया
सर्वमिदं विभाति ।
अनन्तरूपं हृदि बोधकं यस्तमेकदन्तं
शरणं व्रजामः ॥ २०॥
सुयोगिनो योगबलेन साध्यं प्रकुर्वते
कः स्तवनेन स्तौति ।
अतः प्रणामेन सुसिद्धिदोऽस्तु
तमेकदन्तं शरणं व्रजामः ॥ २१॥
गृत्समद उवाच ।
एवं स्तुत्वा गणेशानं देवाः समुनयः
प्रभुम् ॥
तूष्णीम्भावं प्रपद्यैव
ननृतुर्हर्षसंयुताः ॥ २२॥
स तानुवाच प्रीतात्मा देवर्षीणां
स्तवेन वै ॥
एकदन्तो महाभागो देवर्षीन्
भक्तवत्सलः ॥ २३॥
एकदन्त उवाच ।
स्तोत्रेणाऽहं प्रसन्नोऽस्मि सुराः
सर्षिगणाः किल ।
वरदं भो वृणुत वो दास्यामि
मनसीप्सितम् ॥ २४॥
भवत्कृतं मदीयं यत्स्तोत्रं
प्रीतिप्रदं च तत् ।
भविष्यति न सन्देहः
सर्वसिद्धिप्रदायकम् ॥ २५॥
यं यमिच्छति तं तं वै दास्यामि
स्तोत्रपाठतः ।
पुत्रपौत्रादिकं सर्वं कलत्रं
धनधान्यकम् ॥ २६ ।
गजाश्वादिकमत्यन्तं राज्यभोगादिकं
ध्रुवम् ।
भुक्तिं मुक्तिं च योगं वै लभते
शान्तिदायकम् ॥ २७॥
मारणोच्चाटनादीनि राज्यबन्धादिकं च
यत् ।
पठतां शृण्वतां
नॄणां भवेच्च बन्धहीनताम् ॥ २८॥
एकविंशतिवारं यः श्लोकानेवैकविंशतीन्
।
पठेच्च हृदि मां स्मृत्वा दिनानि
त्वेकविंशतिः ॥ २९॥
न तस्य दुर्लभं किञ्चित्रिषु लोकेषु
वै भवेत् ।
असाध्यं
साधयेन्मर्त्यः सर्वत्र विजयी भवेत् ॥ ३०॥
नित्यं यः पठति स्तोत्रं ब्रह्मभूतः
स वै नरः ।
तस्य
दर्शनतः सर्वे देवाः पूता भवन्ति च ॥ ३१॥
इति श्रीमुद्गलपुराणे
एकदन्तशरणागतिस्तोत्रं सम्पूर्णम् ।
एकदन्तस्तुतिः
गृत्समद उवाच -
मदासुरः प्रणम्यादौ परशुं
यमसन्निभम् ।
तुष्टाव
विविधैर्वाक्यैः शस्त्रं ब्रह्ममयं भयात् ॥ १॥
मदासुर उवाच -
नमस्ते शस्त्रराजाय नमस्ते परशो
महन् ।
तेजःपुञ्जमयायैव
कालकालाय ते नमः ॥ २॥
एकदन्तस्य यद्वीर्यं
स्वधर्मस्थापनात्मकम् ।
त्वमेव नात्र सन्देहो रक्ष मां
शरणागतम् ॥ ३॥
कालरूपस्त्वमेवेह महाप्रलयसूचकः ।
कः समर्थश्च ते वेगसहने देहधारकः ॥
८॥
अतस्त्वां प्रणमाम्येव ज्योतीरूपं
महाद्भुतम् ।
रक्ष मां भयभीतं वै शरणागतवत्सल! ॥
५
नमस्ते एकदन्ताय मायामायिकरूपिणे ।
सदा ब्रह्ममयायैव गणेशाय नमो नमः ॥
९॥
मूषकारूढरूपाय मूषकध्वजिने नमः ।
सर्वत्र
संस्थितायैव बन्धहीनाय ते नमः ॥ १०॥
चतुर्बाहुधरायैव
लम्बोदर सुरूपिणे ।
नाभिशेषाय वै तुभ्यं हेरम्बाय नमो
नमः ॥ ११॥
चिन्तामणिधरायैव चित्तस्थाय गजानन !
।
नानाभूषणयुक्ताय
गणाधिपतये नमः ॥ १२॥
अनन्तविभवायैवानन्तमायाप्रचालक! ।
भक्तानन्दप्रदात्रे
ते विघ्नेशाय नमो नमः ॥ १३॥
योगिनां योगदात्रे ते योगानां पतये
नमः ।
योगाकारस्वरूपाय ह्येकदन्तप्रधारिणे
॥ १४॥
मायाकारं शरीरं ते एकशब्दः
प्रकथ्यते ।
दन्तः
सत्तामयस्तत्र मस्तकस्ते नमो नमः ॥ १५॥
मायासत्ताविहीनस्त्वं
तयोर्योगधरस्तथा ।
कस्त्वां स्तोतुं समर्थः स्यादतस्ते
वै नमो नमः ॥ १६॥
शरणागतपालाय शरणागतवत्सल ।
पुनः पुनः सिद्धिबुद्धिपते तुभ्यं
नमो नमः ॥ १७॥
रक्ष मामेकदन्तस्त्वं शरणागतमञ्जसा
।
भक्तं भावेन संप्राप्तं
संसारात्तारयस्व च ॥ १८॥
इति मदासुरेण प्रोक्ता एकदन्तस्तुतिः समाप्ता । २.५४
एकदंत गणेश स्तोत्र
Post a Comment